Aankomst in Kvikkjokk (vr 1-8-97)
Vandaag zij we rond half een aangekomen in Kvikkjokk. De lange
trein- en busreis is volgens plan verlopen; alles reed op tijd
en de couchettes in de Zweedse trein waren lekker ruim! Bij aankomst
op de camping bleken de muggen al snel het gespreksonderwerp:
muggennetjes kopen/gebruiken?; welke muggenolie is de beste?
Volgens de campingbeheerster voldoet de Jungle-oil die ook (tot
voor een paar jaar) in Nederland verkocht werd erg goed, maar
ik heb hier mijn twijfels over na al snel diverse bulten opgelopen
te hebben! Verder hebben we nog een paar boodschappen gedaan
in de dorpswinkel. Het dorp stelt verder niet veel voor; er is
wel een mooie houten kerk. Ook hebben we nog wat ervaringen uitgewisseld
met een wandelaar uit Dresden, die vaker in Sarek gelopen had
en ons informatie gaf over de doorwaadbaarheid van rivieren:
als het niet lukt, is het soms beter tot de volgende ochtend
te wachten: dan staat het water vaak 30-40 cm lager! Veel water
is namelijk smeltwater van gletsjers en sneeuwvelden! Een ander
probleem kunnen bossen van struiken opleveren, die moeilijk doordringbaar
zijn met hun kronkelende takken!
Vanavond maken we voorlopig voor het laatst een relatief uitgebreid
avondmaal. Daarna moeten we het 10 dagen uithouden met wat we
meesjouwen!
De eerste wandeldag (za 2-8-97)
Vandaag zijn we begonnen met een rustige etappe om in te lopen.
De eerste kilometers moesten vanwege de waterstand per boot worden
afgelegd! Daarna een tamelijk vlakke tocht van ca. 13 kilometer
naar Njunjes. Reggie moest zijn rugzak nog ompakken omdat deze
te zeer naar achteren trok hetgeen het lopen bemoeilijkte. Het
pad was erg goed met op de natte plekken houten loopplanken!
(ook om de ondergrond te sparen) Verder waren de muggen ook tijdens
het lopen soms erg lastig! Ik vraag me af of dit komt door de
nadering van een in het weerbericht verwacht regenfront (vochtig,
broeierig weer is erg bevorderlijk voor de agressie van muggen!)
Hopelijk valt de regen vannacht en niet morgen overdag. De nacht
is hier overigens nauwelijks donker!
Via de Tarrekaisestugan naar de Sammarlappastugan (zo 3-8-97)
Het heeft vannacht inderdaad flink geregend, maar in de ochtend
klaarde het flink op! Tevens stak er een westenwind op, dier
ervoor zorgde dat de muggen vrijwel afwezig waren! Het werd een
vrij lange tocht; vooral de eerste 6 kilometer naar de Tarrekaisestugan
waren lang vanwege het stenige pad. Daarna ging het veel sneller;
na ca. 4 km moesten we voor de eerste keer waden, waarna we soep
maakten. Na de pauze moesten we nog 8,5 km, waarvan het venijn
in de staart zat in de vorm van rotsblokken weer aktief wordende
muggen. De natuur is trouwenens bijzonder weelderig hier: allerlei,
vooral paarse en gele bloemen zorgen voor een prachtig kleurenpalet.
Verder hebben we nog een elandvrouwtje gezien! Toen we bij de
Samarlappastugan kwamen, bleken we met een bootje naar de overkant
van de rivier te moeten, of 70 kronen per tent betalen! Aangezien
er aan de overkant ook nog mooiere kampeerplekken waren, kozen
we daarvoor en voeren (langs een touw) naar de overkant.
Naar Tarraluoppalstugorna (ma 4-8-97)
Vandaag was een relatief lichte etappe: veel loopplanken en
weinig rotsblokken. We waren al om 4 uur op de plaats van bestemming.
De omgeving was weer erg mooi met veel bloemen en mooie berkenbossen.
Hogerop maakten deze plaats voor heidevelden en elzenbosjes;
het dal was erg breed met enkele meertjes. Na aankomst bleek
het washandje achterop de rugzak nog steeds niet geheel droog!
(Op Corsica lukte dit vaak binnen 1 uur!) Het weer zal dus erg
mee moeten werken om eventueel gewassen kleren te drogen. Even
later kwam de zon even door en ik heb de gelegenheid meteen te
baat genomen om me in de beek te wassen. Wel even koud maar je
knapt er heerlijk van op! Vanavond maken we de linzenmaaltijd
klaar omdat we vroeg zijn (lange kooktijd). Morgen trekken we
naar het oosten en gaan dan Sarek in.
Een lange, vrij saaie dag (di 5-8-97)
Vandaag gingen we eerst omhoog naar ca. 1000 m met een mooie
terugblik op het dal. Daarna door een zadel naar een meer, dat
bijna 5 km lang is. Dit stuk trok zich enorm, evenals het daarna
volgende stuk langs een paar onduidelijke bergjes! Na een steile,
zware afdaling vonden we vrij onverwacht een hele mooie kampeerplek
met uitzicht over het dal van de Njatjosjakka. Het weer was de
gehele dag bewolkt en winderig; dit laatste bespaarde ons de
nodige muggen. Na een vrij warme nacht was het de volgende ochten
nog erg winderig en dus geen muggen.
Rivieroversteek en struikgewas (wo 6-8-97)
Vandaag moesten we de Njatjosjakka over! Deze stond bekend
als lastig te doorwaden. Nadat we vertrokken waren, minderde
de wind en kwam de zon door. Toen we beneden waren, moesten we
op zoek naar een doorwaadbare plaats. Dit leverde ca. 1 km worstelen
door struikgewas op. Toen zag ik een potentiele waadplaats: schuin
stroomafwaarts tussen twee grindbanken aan weerszijden van een
breed stuk tussen 2 bochten. Dit werd uiteindelijk ook de plaats
die we kozen. Na het waden moesten we op waadschoentjes door
het struikgewas naar de tweede beek, die kleiner was. Uiteindelijk
viel het waden erg mee; vorig jaar op IJsland hadden we een veel
lastigere doorwading. We hadden overigens geluk dat het de laatste
paar dagen niet geregend had, anders zou het water wel eens 50
cm hoger kunnen staan en het waden niet mogelijk. Daarna nog
een stuk struikgewas en een kleinere doorwading, waarna we naar
1200 m stegen en schitterende vergezichten hadden. Na een langgerekte
afdaling vonden we een redelijke kampeerplek (zonder kampvuur).
Een puinberg met schitterend uitzicht (do 7-8-97)
Vandaag zijn we de Partetjakka opgegaan (2005 m). Eerst een
stukje met rugzakken waarna we alles achterlieten in een tent,
behalve kleding en wat kaakjes. De aanloop naar de berg trok
zich vrij lang, waarna een moeizame beklimming door enorme puinvelden
volgde. Op een voortop (1830 m) staat een weerstation; dit zat
echter stevig op slot. Daar hebben we even gerust om vervolgens
naar de hoofdtop te gaan. Deze bood een fenomenaal uitzicht over
Sarek met relatief witte bergpieken en gletsjers, en over het
vlakkere Padjelanta. Daarna weer een moeizame afdaling door puin,
die enigzins verlicht werd door enkele langgerekte sneeuwvelden
waar je lekker omlaag kon glijden. Op het eind volgde nog een
verrassing: waar was die verrekte tent nu weer? We zaten op een
bolle heuvel met allerlei onduidelijke bobbeltjes. Na ongeveer
een uur lang met zijn allen een heel stuk berg uitgekamd te hebben,
vond Reggie uiteindelijk onze tent! ( Ik vond de spanning van
het zoeken na een lange tocht eigenlijk niet zo leuk, maar de
opluchting achteraf des te meer!!) Ik heb toen met mijn rode
jas naar de anderen gezwaaid, zodat we weer allemaal bij elkaar
en bij de tent uitkwamen (ik stond ca. 150m boven Reggie en Gerard).
Daarna hebben we eerst warm eten gemaakt en gegeten zodat we
al doende enigszins van de inspanningen bij konden komen. Vervolgens
nog ruim een uur lopen over een rot, stenig pad, waarna we besloten
dat het voor vandaag welletjes was, en we de tenten op een hellend
stuk hebben opgezet. Het was inmiddels negen uur geweest! We
hebben nog even thee gemaakt en zijn daarna maar redelijk gauw
het bed ingedoken! P.S. Laat in het vervolg spullen achter op
een duidelijk herkenbare plaats!!!
Zomp, struiken en veel kleine doorwadinkjes (& heimwee
naar Ijsland) (vr 8-8-97)
Vandaag was duidelijk een van mijn minder favoriete etappes.
Veel struiken, kleine waadplaatsen en zomp! Geef mij dan maar
een grote rivier zoals de Njatjosjakka. Verder werden de muggen
weer lastig, waarschijnlijk door het drukkend warme weer. (Als
de zon weg is, worden de muggen erger!) Als het zo nog een paar
dagen doorgaat, moet ik bekennen dat deze tocht een duidelijk
slechtere keus was dan Ijsland en Corsica! In elk geval zie je
mij niet meer voor ca. 20-25 augustus in dit soort contreien!
Dan gaat het namelijk 's nachts vriezen en zijn de muggen weg!
Als ik de afgelopen week in ogenschouw neem, is het landschap
toch ook minder spectaculair dan ik me van Sarek had voorgesteld!
Ovre Dividal doet er zeker niet voor onder.
Regen op het Kungsleden (za 9-8-97)
Vanochtend was het weer nog redelijk: wind en een flets zonnetje.
Omdat ik de vieze vette plak op mijn hoofd beu was, greep ik
de gelegenheid aan om mijn haren eens te wassen in een klein
meertje! (Het vieze gevoel won het van de kou!) Daarna een wandeling
over redelijk terrein voor het eerste uur, waarna een lastig
stuk door berkenbos met overwoekerde rotsblokken volgde. Toen
we het Kungsleden bereikten, heb ik dit gevierd door iedereen
op een chocolaatje te trakteren! Later begon het te regenen en
om kwart over twee bereikten we een hutje, waar we besloten de
tenten op te zetten vanwege aanhoudende regen. Gelukkig maar,
want ik had mijn voet bijna verzwikt op een smalle uitstekende
steen die ik niet gezien had. (Ook op paden blijft het opletten!)
Nu kreeg die voet tenminste even rust om bij te komen. Later
hield het op met regenen, zodat we droog konden eten.
Wachten op de boot naar Aktse (zo 10-8-97)
Vandaag zijn we in een ruk doorgelopen naar Laitaure (ca.
9 km). Onderweg nog een stevige regenbui en dus gauw de Goretex
aan! Verder kreeg Wendy last van haar knie; ze had eerder met
haar voet gezwikt en dit was kennelijk in haar knie doorgeslagen.
Ik vond het eigenlijk niet sympathiek van een paar mensen om
in hoog tempo door te lopen en de rest er achter aan te laten
hobbelen. Verder heb ik nog even met Gerard besproken wat te
doen als er iemand een blessure heeft. Dit is vrij lastig: je
moet gewoon een flink eind lopen om een weg te bereiken. Dus
moet de rugzak van iemand met een blessure zo licht mogelijk
worden gemaakt en zo goed of kwaad als mogelijk doorgelopen.
Bij Laitaure bleek dat er een boot gaat naar het eind van het
meer, van waaruit je nog 10 km moet lopen naar een weg (+ bushalte!)
Ook bleek dat wij nog tot 5 uur moeten wachten op de boot naar
Aktse. Er lagen wel 2 roeiboten, in een waarvan Gerard en Ron
nog een poging hebben gewaagd om de 3 km naar Aktse te roeien.
Vanwege de wind en sterke golfslag bleek dit te gevaarlijk en
zijn ze voor de helft van de oversteek weer omgekeerd. Om 4 uur
kwam er al een boot en zijn we naar Aktse gegaan, waar we 2 nachten
blijven en inkopen doen. Verder is besloten om het tochtplan
te wijzigen vanwege Wendy's knie , waar vocht in zit! We kunnen
dat ca. 7 km met een boot, dan 10 km lopen en met een taxi of
bus naar Kvikkjokk terug! Iedereen stemde hier mee in; voor Wendy
is het in ieder geval het beste om zo weinig mogelijk meer te
lopen!
Een fantastische dag op de Skierfe (ma 11-8-97)
Vannacht was het de koudste nacht tot nu toe met 's ochtends
zelfs enkele rijpplekken in het gras! Vandaag hebben we met werkelijk
fantastisch mooi weer de Skierfe beklommen en een uur en een
kwartier op de top zitten genieten van een fenomenaal uitzicht.
Ik schat dat we naar het oosten toe meer dan 100 km ver konden
kijken! Verder hadden we een mooie blik op de Partetjakka en
de gletsjer ten noorden daarvan. Om kwart voor vier waren we
weer terug en heb ik mijn broek en mijn haren gewassen en van
de zon zitten genieten; deze is hier niet zo sterk dat je meteen
verbrandt, maar wel lekker warm!
Terug naar Kvikkjokk (di 12-8-97)
Vandaag zijn we met de boot om 8.15 uur vertrokken en ca.
7 km stroomafwaarts gevaren. Vanwege Wendy's knie was het niet
verantwoord het Kungsleden terug te lopen. Nu was het nog ca.
10 km lopen langs een saaie bosweg, waarna we met een busje en
een auto naar een bushalte werden gebracht en daarna met de bus
naar Kvikkjokk gingen. Na het avondeten hebben we nog lekker
in de sauna van de camping gezeten en appelgebak gegeten.
"Even uitwaaien" (wo 13-8-97)
Vandaag hebben we eerst overlegd wat we zouden gaan doen:
kano's huren of een dagwandeling? Gezien de sterke wind werd
het toch maar weer wandelen. Deze wind bleek op een ca. 850m
hoge heuvel bovven Kvikkjokk aangewakkerd te zijn tot een echte
storm, waar je schuin tegenin kon leunen! Ik moest er niet aan
denken om vandaag de Partetjakka te doen: misschien zou het er
wel vriezen en je zou er vierkant vanaf waaien! Daarna zijn we
in een noddgang terug gegaan naar het Kungsleden, waarvan we
de laatste 4 stenige kilometers naar Kvikkjokk aflegden. Daar
hebben we wat inkopen gedaan, gegeten en zijn gauw de verblijfsruimte
van de camping ingegaan om lekker warm te kunnen zitten! Hopelijk
gaat de wind morgen liggen, zodat we alsnog kunnen gaan kanoen.
"Een dagje Biesbosch" (do 14-8-97)
Vandaag is het weer verbeterd: minder wind, meer zon. Een
goede gelegenheid om te gaan kanoen. Dit hebben we gedaan in
een soort deltagebied van de Tarraadno in een meer. Dit is een
gebied met afwisselend open gedeelten, waar het tegen de wind
in toch nog zwaar ging en smalle kreekjes die meer aan de Biesbosch
doen denken (als je het uitzicht op de bergen verderop even wegdenkt!)
Al met al toch even iets anders dan wandelen! Ik merk namelijk
weer dat er na anderhalf a 2 weken een verzadiging optreedt in
de trant van, alweer wandelen! Vanavond is onze laatste avond
in Lapland en gaan we met zijn allen naar de sauna. Als ik nog
even terugkijk op de afgelopen 2 weken moet ik zeggen dat het
ondanks de muggen een geslaagde vakantie was en dat we ontzettend
veel geluk hebben gehad met het weer! Deze zomer is trouwens
zeer droog geweest in Lapland, hetgeen ons de rivierdoorwadingen
zeer heeft vergemakkelijkt!
Een lange terugreis met afscheidsetentje (zo 17-8-97)
Vrijdagochtend zijn we om 11.00 uur met de bus uit Kvikkjokk
vertrokken. Tijdens de stop in Jokkmokk zijn enkelen van ons
nog naar het Samen-museum geweest; een half uur is hier echter
veel te kort voor, want het museum is zeker de moeite waard om
een halve dag aan te besteden! Daarna zijn we doorgegaan en in
Murjek op de trein gestapt. Zaterdagochtend was er in Stockholm
weinig te beleven; de winkels gaan pas om 10.00 uur open! Wel
was het erg smerig (on-Zweeds!) vanwege het Water Festival. Na
de volgende treinreis kwamen we om 18.15 uur in Kobenhavn, waar
we bij de Chinees gegeten hebben als afscheidsdiner. Daarna zijn
we nog even de stad ingelopen, die op zaterdagavond erg levendig
is. Om 22.00 uur weer de trein in voor de laatste ruk! Het leek
wel een reis terug in de tijd van mooi, modern Zweeds materiaal
naar de aftandse door de NS overgenomen Duitse D-treinwagon!
In Amersfoort of Utrecht hebben we afscheid van elkaar genomen
en zijn verder naar huis gegaan. In het eerste weekend van oktober
hopen we elkaar weer te zien voor de reunie bij Ron en Laura
in Amsterdam! |